Er loopt een meisje op het strand waar een hele hoop zeesterren zijn aangespoeld. Ze begint ze terug in zee te gooien. Er komt een man naar haar toe die zegt dat het geen zin heeft. Dat het sowieso onbegonnen werk is. Het meisje tilt een zeester op en kijkt hem aan. ‘Het helpt deze in elk geval,’ zegt ze en ze gooit hem de zee in. Dan tilt ze er nog een op. ‘En deze. En deze.’
Alle beetjes helpen. Dat bedoelt Antonio als hij de zeventienjarige Emilie het verhaal van de zeesterren vertelt. Emilie heeft hem ontmoet tijdens een middagje shoppen in Oslo, wanneer hij stickers op de prijskaartjes van T-shirts plakt. Met zijn wilde bos donkere krullen valt hij meteen op. Via internet ontdekt ze dat hij bij een geheime groep jeugdactivisten zit die allerlei onrecht onder de aandacht van mensen brengen – bijvoorbeeld door op stickers naar hun website met schokkende beelden te verwijzen. Ze noemen zichzelf “de Wereldredders”.

Emilie is gefascineerd, misschien nog wel meer door de jongen dan door zijn hartstochtelijke pleidooi, en besluit zelf een Wereldredder te worden. Terwijl de Wereldredders steeds een stapje verder in hun acties gaan, wordt Emilie steeds verliefder. Hoe ver zal ze gaan...?

Echt spannend wordt ‘Wereldredders’ niet, maar dat is ook niet het doel geweest van de schrijver van dit boek, de Noorse Simon Stranger. Via zijn personages maakt hij je bewust van de vaak schimmige oorsprong van goedkope kleding en voedsel: kinderarbeid, slavernij-achtige werkomstandigheden en dierenleed zijn voor de Wereldredders reden tot actie. Om de slavenarbeid te illustreren is er ook nog een verhaallijn over de twaalfjarige Rena. Elk hoofdstuk lees je over haar leven in een sloppenbuurt in Bangladesh en haar werk als naaister in een kledingfabriek, een wereld van verschil vergeleken met het rijke Oslo van Emilie. Toch heeft de dromerige Rena dezelfde romantische gevoelens die bij een meisje van haar leeftijd passen, waardoor je gemakkelijk met haar meeleeft en gaat hopen op een goede afloop. Dankzij Rena weet Stranger je aandacht tot het einde toe vast te houden.

Een boek met een stevige boodschap dus. Maar: het is moeilijk om een verschil te maken en nog veel ingewikkelder om dingen zó te veranderen, dat het voor iedereen goed uitpakt. Bepaalde producten simpelweg niet meer kopen is niet de oplossing, want zoals Emilies vader nuchter opmerkt: ‘En waar moeten ze in de fabrieken dan aan werken, als niemand meer spullen daaruit koopt?’ Doordat Emilie niet verder zoekt naar een bevredigend antwoord op deze vraag houdt de discussie nogal abrupt op. Dat is best een beetje jammer als je meer over dit onderwerp zou willen weten. Gelukkig heeft Stranger voor diegenen achterin een lijst met organisaties en informatieve websites opgenomen.

Over de auteur

Simon Stranger is een Noorse schrijver die zijn blik naar buiten richt. Toen hij negentien jaar oud was, zeilde hij met een vriend en zijn vader naar de Caraïben en weer terug. Die reis en de grote verschillen tussen arm en rijk die hij op de eilanden aantrof maakten zo veel indruk op hem, dat hij besloot erover te schrijven. Voor zowel volwassenen als kinderen schrijft hij vooral over verre reizen en wereldwijde problemen zoals armoede en apartheid. Met zijn boeken hoopt hij de wereld een stukje beter te maken. Wil je meer weten over Simon Stranger? Kijk dan op zijn website: www.simonstranger.com.

Details

'Wereldredders'
Simon Stranger
Van Goor, 2014
978 90 003 1602 1

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op Leesfeest.